
گوینده دلخواه خود را انتخاب کنید

ناشناس
امتیاز شما:
میرزا روایتیست در کشاکش خیال و واقعیت، سنت و تجدد، کودکی و بزرگسالی. تخیلات یک نوه از پدربزرگ خود حالا به صورت کلمات درآمده و شنونده را با خود به سالهای دور اما گویی از هر زمان نزدیکتر می برد. در میرزا مرز وجود ندارد. مرز میان شنونده با گوینده، مرز میان خاطرات، تخیلات همه مستحیل شده و گویی تو در همان زمان که روایت را میشنوی آنجا بوده و با او زیسته ای. این اثر، سرگذشت زندگی یک انسان خودساخته و متفاوت در زمانه خویشتن است. همذات پنداری با او کاریست سهل و ممتنع. راه یابی به درونیات او به همان میزان که آسان مینماید، دشوار و ناهموار نیز به نظر میآید.
میرزا در نظر مخاطب یک پرسش میشود، چرا که شنونده را با معماهای بسیار مواجه می سازد. او یک تیپ شخصیتی و کلیشه نیست، یک شخصیت خودساخته و متفاوت است. حال در این بین ما با آنچه مواجهیم نه خود میرزا، بلکه میرزا از چشم انداز تخیلات و واقعنگریهای نوه میرزاست. همین امر راه یابی به شخصیت او را برای ما گاه آسانتر و شیرینتر و گاه دور از دسترستر میسازد.
از سویی دیگر میرزا نه تنها روایت زندگی یک شخص بلکه یک شهر است. شهری که نهاد سنت بوده و امروز در کشاکش سنت و تجدد. کشاکشی که میراز سنبل و گویا از اولین رهپویان آنست. این آنچیزی است که میرزا را نامیرا میکند. گویی میرزا از این جهت که در تکاپوی دستیابی به یک خود آرمانی از آرمانهای مورد علاقه خاندانش فاصله میگیرد، چراغ راهی برای دستیابی به یک خود آرمانی و خود ساخته برای شنونده میشود. چراغی که گویی نویسنده پرتوهای آن را در قالب کلمات برساخت نموده است.